Paspoort & Fiets

Afgelopen donderdag zijn Esther, Jasper en ik naar Auckland geweest om een paspoort voor Jasper aan te vragen. Vanwege nieuwe regelgeving heeft jasper niet automatisch ook de NZ nationaliteit gekregen en dus moesten we naar het nederlandse consulaat in Auckland. Van te voren werd ons al gewaarschuwd dat de pasfoto aan 1001 eisen moest voldoen. Allemaal heel schappelijk en makkelijk te doen voor een volwassene, maar een 10 weken oude baby vragen zijn mond dicht te houden, handen uit beeld te houden, hoofd rechtop te houden en in de lens te kijken stilzittend voor een blauwe achtergrond was toch wat te veel. Na een dik halfurr in de lokale fotozaak hadden we dan toch een pasfoto te pakken. Opgelucht naar Auckland vetrokken.

Daar aangekomen zit het consulaat in een soort kantoorflat op de eerste verdieping. De toegang bestaat uit een ENORME deur (een goede 1.5 meter breed denk ik) voorzien van zegels, wapens en met vlaggen. Als de deur dan openzwaait blijkt er aan de binnenkant nauwelijks ruimte voor de deur te zijn. het daadwerkelijk consulaat is een miniscuul kantoortje.

Uiteraard werd er gelijk om de pasfoto's gevraagd en binnen 1 seconde waren ze afgekeurd. Hell, damnit, merde. Enfin, er werd ons een fotozaak aangewezen vlak bij het consulaat en twee hele vriendelijk aziatische senioren hebben met veel geduld, zwaaien en truukjes een pasfoto van Jasper weten te maken. Hiernaast het resultaat. Wat je niet ziet is Esther die met dr' hand onder Jasper zijn truitje hem rechtop zit te houden, en mij en de aziatische mevrouw die buiten beeld Jasper naar de camera probeerden te laten kijken. Een heel circus, maar geslaagd. Deze foto werd onmiddelijk goedgekeurd en we konden weer op huus aan. Binnen 4 weken hopen we Jasper zijn paspoort binnen te hebben. Of hij tegen die tijd uberhaupt nog op zijn pasfoto lijkt????

Omdat we toch in Auckland waren zijn we ook gelijk even naar een fiets voor Esther gaan kijken. We kwamen terecht bij de Avanti superstore, voor NZ begrippen een ENORM ding, voor NL begrippen een normale fietsenzaak. Na enig speuren en geholpen te zijn door een hele vriendelijke dame zijn we geslaagd: we hebben voor esther exact dezelfde fiets gekocht als die ik al had. Het nieuwe model was net binnen dus deze was enorm afgeprijsd. Daarna nog een fietsbroek voor esther en een fietsje voor Jeroen gekocht en toen met het hele spul weer terug naar huis. Hiernaast Es met d'r nieuwe fiets. Nu nog effe wachten tot er Opa's en Oma's langskomen en dan kunnen Esther en ik er lekker samen op uit!