Monday, November 26, 2007

Rocky

Vandaag hebben we geheel onverwacht Rocky moeten laten inslapen. Sinds zaterdag ademde ze iets geforceerd. Vanwege het erg warme weer dachten we dat haar hart het mischien moeilijk had maar het bleek een tumor in de borstholte te zijn.

Na bijna 14 jaar is ze opeens foetsie. We zijn er erg verdrietig om en missen haar nu al.

Sunday, November 25, 2007

Afscheid Lukas & Marieke :-(

Afgelopen donderdag kwamen Lukas & Mariek aan in thames voor hun laatste dagen in NZ. Donderdag avond hebben we lekker gefreubeled, gegeten en op tijd naar bed. Vrijdags moest Esther werken en Jeroen en Jasper waren op het KDV. Dus Lukas, Marieke en ik konden lekker een dagje de Coromandel verkennen. Ze hadden al een rondrit over de Coromandel gemaakt dus ik heb ze meegenomen over weggetjes waar je met de camper niet mag komen.

Via de Tapu Coroglen Road hebben we eerst naar de Square Kauri gekeken, en vervolgens zijn we via de 309 Road bij de kauri Cove uitgekomen. Die laatste had ik zelf nog niet gezien en het was behoorlijk indrukwekkend. Een stuk of 10 volwassen kauri's bij elkaar. Blijven imposante gevallen.

Daarna hebben we lekker gelunchd in Coromandel. Lekkere chili, met salsa, creme fraiche en tortilla chips. Mjam mjam. Ook nog even bij de FVC kliniek in Cormandel binnen geweest. Dat was erg klein en primitief daar. Bestaat eigenlijk maar uit 1 kamer die operatie zaal, spreek kamer en receptie in 1 is. Heel apart en het contrast met Thames is wel erg groot.

Daarna zijn we doorgereden richting Kenedy bay. Onderweg gestopt bij Lucas outlook (konden we natuurlijk niet overslaan) en tot slot lekker gededdeld bij Kennedy bay. Schelpen gezocht, pootje gebaad (water was al gewoon warm) en pringles gegeten. Daarna weer op huus aan, eten en vroeg naar bed. Ik was erg gaar van een hele dag rijden, maar het was een lekker relaxed dagje met heerlijk weer.

Zaterdag moest esther weer werken en hebben lukas en (vooral) Marieke de camper opgeruimd en schoongemaakt. De camper moest om 15:00 ingeleverd worden dus ze moesten al vrij vroeg weg. Om 12 uur was Es weer thuis en hebben we nog even met zijn allen gelunched. Daarna was het tijd om afscheid te nemen. Dat was minder leuk en Esther en ik hebben allebei een tijdje met natte oogjes rondgelopen.

Al met al vonden we het ontzettend gezellig dat ze zijn langsgeweest. Leuk om Marieke live te zien, en leuk om Lukas weer eens te zien. Ook Jeroen vond het gaaf en hij heeft heerlijk met ze gespeeld. Vooral met Lukas spelen vond hij mooi. Hij zit nog steeds in de auto: was leuk met Lukas" te zeggen.

Al met al een geslaagd bezoek!

Monday, November 19, 2007

Weerzien Lukas & Marieke

Na Lukas meer dan 1 jaar niet gezien te hebben, en Marieke alleen op de webcam, hadden we afgelopen weekend afgesproken in Taupo. De rit er naartoe en het wachten tot ze aankwamen was wel even spannend, maar grappig genoeg was het eigenlijke weerzien een soort anti-climax: het was net of ik Lukas vorige week nog had gezien en dankzij onze webcam sessies was het net of we Marieke ook al veel vaker live gezien hadden!

Zo te zien zijn ze allebei volop aan het genieten van vakantie want ze zagen er gezond en gekleurd uit! Na het zoenen kwam de tas met kadotjes tevoorschijn en heeft Jeroen heerlijk alles lopen uitpakken terwijl wij gezellig gekletst hebben. (Iedereen bedankt voor de leuke kadotjes en kaartjes!!) Jeroen had al snel door dat het Lukas en Marieke van de webcam waren dus heeft het geweldig naar zijn zin gehad. Vooral smane met Lukas met de trekker spelen was het helemaal. Ook was er een speeltuin op de camping en daar heeft Jeroen de trampoline ontdekt. En wat een feest was dat! Springen rennen en stuiteren, hij vond het helemaal geweldig!

Na het eerste bijkletsen zijn we naar Huka Falls gereden. Daar probeert een hele rivier zich door een kloof van een meter of 5 breed heen te persen met razende kolken en spetterend schuim tot gevolg. Een indrukwekkend schouwspel. Daarna vlug Pizza gehaald want het was al laat en vervolgens nog heerlijk een biertje zitten drinken en zitten kletsen. Om een uur of 11 naar bed gegaan en de volgende dag afgepeigerd weer op: Jasper had een slechte nacht en heeft ons (maar met name Esther) aardig bezig gehouden.

De volgende dag hebben we met zijn allen ontbeten en daarna zijn we naar de stad gereden om te kijken of er een niet te lange wandeling (Lukas en marieke hadden de Tongariro crossing nog in de benen, en wij moesten ook de kids nog meezeulen) was die ook met kinderwagen genomen zou kunnen worden. Boekje gehaald bij de VVV en daarna lekker bakkie gedronken op het terras. De wandeling die we uitgezocht hadden liep van het durp langs de rivier naar de Huka falls. Het weer was zo mooi dat Lukas en ik er na een tijdje wel genoeg van hadden. Ridderlijk hebben wij dus aangeboden dat wij terug zouden lopen en dat we met de auto Marieke, Esther en de kids bij de watervallen weer op zouden pikken. We dachten slim te zijn maar uiteindelijk waren de dames binnen 10 minuten bij het eindpunt terwijl Lukas en ik een half uur terug hebben gelopen. Nah ja.

Na de wandeling terug naar de camping waar Esther en ik wat slaap zijn gaan bijhalen en Lukas en Marieke nog even naar het strand gegaan zijn.

's Avonds gezellig met zijn allen ge BBQ'd en daarna weer verder zitten kletsen. De volgende ochtend met zijn allen ontbeten en vervolgens zijn we weer ieder ons weegs gegaan. Lukas en Marieke naar Rotorua en wij weer naar huis. Donderdag avond komen ze hier weer aan en dan hebben we de hele vrijdag en een deel van de zaterdag nog om er samen op uit te trekken. Ik verheug me er nu al op.

Al met al is het weekend razendsnel voorbij gegaan. Het was leuk en heel gezellig om het hele spul weer te zien. Ook fijn om te merken dat het nog steeds goed zit met mijn broer(tje), ook al hebben we elkaar zo lang niet gezien. Nu nog een paar nachtjes slapen en dan kunnen we hier een thuiswedstrijd spelen en ze naar wat mooie plekjes meenemen. Als het weer net zo is als afgelopen weekend moet dat helemaal goed gaan komen. Rest me niets ander dan wat foto's te plaatsen!

Dikke smakkerds,

Maarten



















Paspoort & Fiets

Afgelopen donderdag zijn Esther, Jasper en ik naar Auckland geweest om een paspoort voor Jasper aan te vragen. Vanwege nieuwe regelgeving heeft jasper niet automatisch ook de NZ nationaliteit gekregen en dus moesten we naar het nederlandse consulaat in Auckland. Van te voren werd ons al gewaarschuwd dat de pasfoto aan 1001 eisen moest voldoen. Allemaal heel schappelijk en makkelijk te doen voor een volwassene, maar een 10 weken oude baby vragen zijn mond dicht te houden, handen uit beeld te houden, hoofd rechtop te houden en in de lens te kijken stilzittend voor een blauwe achtergrond was toch wat te veel. Na een dik halfurr in de lokale fotozaak hadden we dan toch een pasfoto te pakken. Opgelucht naar Auckland vetrokken.

Daar aangekomen zit het consulaat in een soort kantoorflat op de eerste verdieping. De toegang bestaat uit een ENORME deur (een goede 1.5 meter breed denk ik) voorzien van zegels, wapens en met vlaggen. Als de deur dan openzwaait blijkt er aan de binnenkant nauwelijks ruimte voor de deur te zijn. het daadwerkelijk consulaat is een miniscuul kantoortje.

Uiteraard werd er gelijk om de pasfoto's gevraagd en binnen 1 seconde waren ze afgekeurd. Hell, damnit, merde. Enfin, er werd ons een fotozaak aangewezen vlak bij het consulaat en twee hele vriendelijk aziatische senioren hebben met veel geduld, zwaaien en truukjes een pasfoto van Jasper weten te maken. Hiernaast het resultaat. Wat je niet ziet is Esther die met dr' hand onder Jasper zijn truitje hem rechtop zit te houden, en mij en de aziatische mevrouw die buiten beeld Jasper naar de camera probeerden te laten kijken. Een heel circus, maar geslaagd. Deze foto werd onmiddelijk goedgekeurd en we konden weer op huus aan. Binnen 4 weken hopen we Jasper zijn paspoort binnen te hebben. Of hij tegen die tijd uberhaupt nog op zijn pasfoto lijkt????

Omdat we toch in Auckland waren zijn we ook gelijk even naar een fiets voor Esther gaan kijken. We kwamen terecht bij de Avanti superstore, voor NZ begrippen een ENORM ding, voor NL begrippen een normale fietsenzaak. Na enig speuren en geholpen te zijn door een hele vriendelijke dame zijn we geslaagd: we hebben voor esther exact dezelfde fiets gekocht als die ik al had. Het nieuwe model was net binnen dus deze was enorm afgeprijsd. Daarna nog een fietsbroek voor esther en een fietsje voor Jeroen gekocht en toen met het hele spul weer terug naar huis. Hiernaast Es met d'r nieuwe fiets. Nu nog effe wachten tot er Opa's en Oma's langskomen en dan kunnen Esther en ik er lekker samen op uit!

Wednesday, November 14, 2007

De beloofde foto






Hier de foto's van een lachende Jasper en nog een bonusfoto! Leuke mannen heb ik he?
Hmmm. ik moet nog even leren hoe je een foto er recht op moet zetten. Voor nu moeten jullie zelf maar even 90 graden draaien :)

Wat voeren de kids uit?






Jeroen heeft nu ontdekt dat met water spelen toch wel erg leuk is. Dus hij helpt nu iedere dag met koken (zo noemt Jeroen het als hij met water aan het kliederen is en ik aan het koken ben...) en toen ik laatst Jasper in het badje had gedaan wilde hij er ook in en met de bekertjes spelen. Het is wel een beetje een jaloerse aap, want hij wil alles wat Jasper ook krijgt/doet. Toen ik vanmiddag Jaspers mond afveegde met en doekje begon Jeroen prompt spuugbellen te produceren en moest ik zijn mond ook afvegen! En alleen knuffelen is niet voldoende, nee dan moeten we ook nog "stappen" . Dat is het equivalent van Jasper troosten als hij aan het huilen is.
Jasper begint nu echt een beetje te spelen in de box. Leuk om te zien! En het is me gelukt om hem lachend op de foto te zetten! Alleen kan ik die foto niet bij dit bericht plaatsen, omdat de MB's op zijn of zoiets. Dus die staat dan bij het volgende bericht.
Aanstaand weekend zien we Lukas en Marieke, daar hebben we erg veel zin in. We gaan hen ergens bij Taupo ontmoeten, de details zijn nog niet helemaal duidelijk. Maar het wordt vast gezellig en zij zijn de eerste van de familie die Jasper in levende lijve zullen zien. Ben benieuwd! Morgen heeft Maarten z'n vrije dag na het dienstweekend en afhankelijk van het weer gaat hij naar Coromandel city fietsen en ga ik hem daar ophalen, of we rijden naar Auckland om een paspoortvoor Jasper aan te vragen want we hebben nu z'n geboorteakte met apostille. Dat was weer een suffe bureaucratische actie. Al je NLse papieren (trouwboekje en paspoort) zijn oke, maar de NZse geboorteakte moet gewaarmerkt worden, terwijl we in NZ zijn???? En dat houdt dan in dat je eerst de akte bij het department van internal affairs aanvraagt, het opgestuurd krijgt, en het dan weer terugstuurt naar hetzelfde department, maar een andere afdeling voor de apostille. En uiteraard even je creditcard gegevens meestuurt voor de kosten. En dan moet de houder van het paspoort ook nog in levende lijve verschijnen op het consulaat, ook als hij pas 10 weken oud is. Heel nuttig, maar ja. We zullen het maar doen, niet? Anders krijgen we geen paspoort en kan Jasper NZ niet eens uit!
Zo, dat was het wel weer voor nu. Welterusten en de groeten, Esther

Tuesday, November 6, 2007

Jasper gaat goed!





Gisteren kwam de Plunketmevrouw langs om te kijken hoe het met Jasper ging. De Plunket is het NZse consultatiebureau, dus die wegen en meten en zijn er voor je als je vragen hebt en het allemaal niet meer weet.
Maar alles gaat super met Jasper; hij zit mooi op de curve waar hij mee begonnen was, dus het gaat allemaal volgens plan. Hij weegt nu 14 lb 20z oftewel 6.4 kg en z'n hoofdomtrek is 40 cm. Drie weken geleden woog hij 5.8 kg en was de omtrek 39 cm. Wat gaat dat hard dan!!
Hij is afgelopen vrijdagochtend voor het eerst naar de kinderopvang geweest en dat ging allemaal goed; hij had gedronken en geslapen en voor de rest hadden ze lekker met hem geknuffeld. Maar ik was wel blij dat ik hem om 13.00 uur weer kon ophalen! Ik weet nog toen Jeroen voor de eerste keer ging ik het echt wel moeilijk vond om je kind bij vreemden achter te laten, maar dat had ik nu veel minder. Waarschijnlijk omdat Jeroen er natuurlijk al een jaar naar toe gaat en ik de juffen ken en ze altijd goed voor Jeroen hebben gezorgd.
Jeroen is gepromoveerd naar de "over 2 group" en vindt het daar erg leuk. De eerste dag was hij een beetje in de war en liep hij iedere keer naar de verkeerde kant om te gaan slapen en z'n lunchtrommeltje te pakken, maar inmiddels weet hij waar hij moet zijn.
Dus nu breng ik op vrijdag beide kids weg; wel een gedoe; ieder z'n eigen rugzak met eten, schone kleren, luiers en voor Jeroen moet Waffie ook nog mee. En dan heb ik zelf ook nog een rugzak met werkspul mee...een hele volksverhuizing dus!
Dat was afgelopen weekend ook het geval voor het ene nachtje uit logeren. Maar je hebt het ook wel nodig want Jeroen had met z'n flesje water geknoeid en was van top tot teen kletsnat en Jasper heeft nog wel een ongelukjes die er ook voor zorgen dat hij een nieuwe outfit aan moet... En dan moet er natuurlijk ook nog allerlei speelgoed mee (autootjes, knuffels, boekjes), het campingbed, de kinderwagen met bak en een tasje voor onze spullen. Oh ja en Maartens fiets en de koelbox met snacks, ontbijt en de fameuze knoflooksaus voor de BBQ; gelukkig past het allemaal makkelijk in Dikke Berta!
Zo, ik ga ons klaarmaken voor de Playgroup. Ik moet zeggen dat dit "blog"programma makkelijk werkt, dus misschien dat we nu vaker iets op de site zetten. Moet er wel wat te melden zijn natuurlijk.......
Oh ja, nog even een nieuw grappig woord van Jeroen: "kakkerslak".

Groeten Esther

Sunday, November 4, 2007

Bike the lake

Ik heb vandaag aan mijn eerste fietswedstrijd meegedaan. Een rondje van 42 Km om lake Rotorua. Echt getraind had ik niet dus ik kan wel zeggen dat ik redelijk kapot ben gegaan. Gelukkig had ik Esther en jeroen als support crew en zij hebben me op verschillende plekken toegejuigd en aangemoedigd. Dat was wel nodig ook! Na een enorme dip rond de 30 km heb ik dan uiteindelijk toch de finish gehaald. Van de 481 deelnemers ben ik als 241e ge-eindigd in een tijd van 1:48. Het was een hele aparte belevenis om met zoveel mensen te fietsen, zeker in NZ. En alhoewel er links en rechts naast me mensen tegen de vlakte gingen ben ik gelukkig in het zadel gebleven. Ook lekke banden zijn me bespaard gebleven dankzij mijn enorme dikke mountain bike banden.

Zaterdag zijn we met een aantal mensen naar Roturua afgereisd om ons daar met een BBQ op de race voor te bereiden. Er waren een hoop nederlanders bij dus het was erg gezellig om in het NL even bij te kletsen. Jasper heeft zich voorbeeldig gedragen en Jeroen heeft er het maximale uitgehaald. Schateren van plezier, sjansen met iedereen en een dieet van chips, sap en spekulaas. Al met al een geslaagd weekend. Foto's volgen.