Jeroen is inmiddels een echte dwarse peuter-puber. "Nee", "ik" en "mijn" zijn zijn voornaamste woorden. Hij luistert ook van geen meter meer en weet dan donders goed dat hij stout is. Het voordeel is dan wel weer dat hij een stukje minder verlegen is geworden en wat makkelijker zijn draai lijkt te vinden in nieuwe omgevingen en situaties.
Jasper is bang dat hij dingen mist en compenseert dat door als een speer te gaan. 4 tanden boven en onder, kruipen, zitten, op zijn knieen zitten en staan kan hij allemaal al. Hij staat sinds kort ook af en toe zonder handen dus wij zijn benieuwd hoe lang het gaat duren voordat mijnheer begint te lopen.
Het begint hier nu echt winter te worden en dat betekent dat de kachels en de ontvochtiger overuren maken. Onze slaapkamer is de enige zonder kacheltje dus terwijl de kids er warmpjes bijliggen pakken Esther en ik een extra deken, doen onze wollen sokken aan en kruipen dicht bij elkaar. Zo blijven wij ook lekker warm.
Zo, ik laat het hier even bij... was weer een gebroken nacht dus ik ben zelf ook een ietwat bleekjes en gammel. Volgen hier de foto's.
Jasper in de rugzak... hij vindt het fantastisch! Wordt alleen al wel erg zwaar.
Jeroen in Kelly Tarltons aquarium. Heeft dipe indruk op hem gemaakt. Hij noemt zichzelf nu Rog, en ons papa en mama rog.
Auckland city skyline.
Samen met mama dikke Bertha poetsen.
CLose up van Jasper. Nog steeds een lekkere bolle toet, maar er lijkt wat meer model in te komen.
Lekker voetballen met mama, papa en Jasper!
Herfstkleuren in de Kauranga Valley.
