Een jaar Nieuw Zeeland

Zo, een jaar Nieuw Zeeland. Ik moet zeggen dat het voorbij gevlogen is. Het is een druk jaar geweest en er is in die tijd een hoop gebeurd. Nieuw Land, nieuwe banen, nieuw gezinslid, visite uit NL, leuke tijden en minder leuke tijden.

Allereerst moeten we denk ik al onze vrienden en familie uit NL heel hartelijk bedanken. Dus bij deze: heel veel dank voor al jullie steun!!! De mailtjes, de kaartjes, de pakjes, de telefoon- en skype gesprekken. Ze worden ook na 1 jaar nog steeds enorm gewaardeerd.

Een jaar geleden lagen we nu wakker te wezen in een motel, klaar om aan het grote avontuur te beginnen. Alles ingepakt in een paar weekendtassen en een zeecontainer ergens op de oceaan. Geen flauw benul waar we ons nu eigenlijk ingestort hadden. De enige zekerheid; een baan in Thames.

Na een lekkere vakantie in het Northland begon het echte leven weer. Beginnen aan een nieuwe baan. Dat viel gelukkig erg mee. Ik werd goed opgevangen en de honden en katten zijn hier niet anders dan in NL. Ook de zoektocht naar ons eigen stekkie verliep voorspoedig. Het was even zoeken en ik ben blij dat we nee hebben gezegd tegen een aantal huizen ondanks zeer opdringerige makelaars (die hier ook verhuur regelen). Het huisje waar we uiteindelijk terecht zijn gekomen was namelijk een stuk leuker. Een oude houten "villa" zoals ze dat hier noemen. 2 minuten van het strand, 2 minuten van de bush en 3 minuten van het durp. Niet slecht. Het bevalt nog steeds goed alhoewel het met de geboorte van Jasper duidelijk te klein geworden is.

Vlak nadat we in ons huisje zaten, zonder meubels welteverstaan, diende het eerste bezoek zich aan. Fleur, een collega van mijn werk in NL kwam op bezoek. Ondanks het slapen op het luchtbed en de douche die koud was was dat toch erg gezellig. Daarna volgden nog Cobie & Rens en Annemie. Lekker knus en ook Jeroen vond het leuk om met zijn opa en oma's te deddelen. Verder zijn nog wat bekende en minder bekende mensen langs komen waaien en dat heeft een hoop plezier opgeleverd.

Dan is er nog de geboorte van Jasper. Een nieuwe spruit, made in New-Zealand maar met een nederlands paspoort. De zwangerschap en de geboort zijn gelukkig vlot verlopen en inmiddels is het een beer van een baby en begint hij wat te brabbelen. Het was wel even slikken, je nieuwe kindje via de webcam presenteren. Je wilt je familie en vrienden er zo graag bij betrekken dat de afstand op dat moment wel erg groot was. De gigantische berg kaartjes, e-mails en pakjes die vervolgens binnenkwam heeft ons veel goed gedaan: wel uit het oog, maar niet uit het hart! Elke dag was het weer raak en de koerier weet ons inmiddels blindelings te vinden.

Al met al zijn we hier nu 1 jaar later redelijk gesetteld. Werk gaat zo zijn gangetje, we krijgen langzaam iets dat je sociaal leven zou kunnen noemen en met elkaar hebben we het goed. Je bent erg op elkaar aangewezen als je alles achter laat en zo ver weg opnieuw begint, maar dat is gelukkig nooit een probleem geweest. We proberen elkaar zo veel mogelijk te steunen in de moeilijkere tijden en maximaal te genieten in de leuke. Onze lekkere knulletjes helpen de feestvreugde natuurlijk wel te vergroten. Het leven hier in NZ is makkelijk. Nooit echt koud, nooit superheet, schitterende omgeving, vriendelijke mensen en weinig stoplichten. Dus. Wat de toekomst brengt? Ik durf het niet te zeggen. We zijn er zelf nog niet uit of het een permanent avontuur wordt of dat er een moment komt waarop we zeggen "we gaan terug". Tot die tijd genieten we met volle teugen van alle het moois en goede wat NZ ons te bieden heeft.

Terwijl ik dit schrijf rijden mijn broertje en zijn vriendin rond in een campertje op het zuidereiland. Nog 2 weken en dan kan ik met hem en met Marieke (die we alleen via de webcam kennen) na een jaar eindelijk weer eens een biertje drinken. Ik kan niet wachten.

Kort daarna staan Kitty & Jacques op de stoep en niet lang daarna volgen Cobie & rens en Kel & Marjon. Het gaat een drukke en gezellig zomer worden!

Dus voor iedereen in NL, die onze avonturen volgt, een hele dikke knuffel uit NZ (ik had liever een smakkerd gegeven, maar daar doen de kiwi's niet aan)

Ook ik moet het even testen

Ook ik moet het even testen.
Ik ga proberen een foto van Jeroen er op te zetten. Ik zie dat er ook filmpjes op kunnen, maar dat duurt een eeuw om die up te loaden en zoveel geduld heb ik niet....

Test

Hier even een testberichtje om te kijken of een dergelijk weblog gemakkelijker is bij te houden en om te kijken of het makkelijker is om de tekst met plaatjes op te leuken.

Hier alles goed, alweer een jaar in NZ daarover binnenkort meer.