Jacques en Kitty in NZ- deel 2

Vrijdagmiddag waren ze weer in Thames en hebben ze Jeroen opgepikt uit het kinderdag verblijf (heeft hij even in de campervan voorin mogen rijden MOOI!!) en zijn ze naar het strand geweest enzo. Toen we thuis kwamen had papa voor het eten gezorgd; biefstukken voor Maarten en Kitty en mosselen voor pa en mij. Ze waren lekker, maar erg groot; de kleinste mossel was denk ik 5 cm! Zaterdag zijn we langs de kust naar Coromandel gereden met een omweg naar een Kauribosje. Daar was ik zelf ook nog niet geweest en iedere keer als je die enorme bomen ziet blijft het indrukwekkend. De oudste boom die daar nog stond was 600 jaar oud, maar ze kunnen 4000 jaar worden... In Coromandel geluncht en toen doorgereden naar Cook's beach. Toen we daar aankwamewn begon het natuurlijk prompt te regenen, heel flauw. Gelukkig klaarde het daarna op en konden we nog van de zon genieten en met Jeroen zandkastelen bouwen. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan want het was etenstijd voor Jeroen. Daarna nog lekker op het deck gezeten en proberen sterren tekijken. De volgende ochtend was het ontbijten, laatste spullen inpakken en uitzwaaien. Dat blijft toch wel een shit-moment moet ik zeggen. Bah. Maar goed, dat hoort erbij. Al met al was het superleuk om ze weer te zien en is het erg balen dat NZ zo ver weg is. Zet ons toch ook weer aan het denken moet ik zeggen, zeker als je ziet hoe Jeroen er van geniet en anderom ook.

Inmiddels zit de Kerst er op en gaan we op weg naar het nieuwe jaar. Alvast een goed uiteinde en tot in het nieuwe jaar!

Jacques en Kitty in NZ

Maandag de 10e landden papa en Kitty in Auckland en kwamen na het ophalen van hun sleepervan naar ons toe. Ik had er lang naar uitgekeken en het was nog even spannend of ze wel zouden komen omdat het niet zo goed ging met m'n oma. Maar aangezien ze stabiel was hadden ze toch besloten om te komen.
Ondanks dat ik papa en Kitty al meer dan een jaar niet meer gezien had, was het na een dikke knuffel alweer als vanouds. Jeroen vond opa en Kitty helemaal geweldig en liet meteen al z'n speelgoed zien. Uiteraard waren er ook cadeautjes meegenomen en zo werd Jeroen weer verwend met een nieuwe aanwinst voor z'n wagenpark. Nadat we bijgekletst hadden zijn we een rondje gaan lopen met Jeroen op z'n fiets en konden ze de Firth en de bushbush zien.
Dinsdag zijn we naar de Kaurangahake Valley geweest en hebben we daar rondgewandeld. Ik had nog de zaklamp mee willen nemen, maar die was ik uiteindelijk toch nog vergeten, dus we hebben door het pikkedonker door de tunnels gelopen. Jeroen zei de hele tijd: "Is spannend, een tunnel, is spannend!" Daarna zijn we gaan lunchen bij de Duitser. Er was een of andere zakenlunch,
maar wij hebben lekker buiten onder het afdak gezeten en zitten smullen van ons eten.
Daarna zijn we nog naar de square Kauri gereden en hebben nog even thee gedronken bij de watergardens.
De volgende dag vertokken ze om iets meer van het noordereiland te zien en we zouden ze vrijdagavond in New Plymouth weer ontmoeten. Aangezien we allebei vrijdag moesten werken werd het wel een latertje, maar we reden om een uur of tien toch de camping op en na even gekletst te hebben gingen we slapen.
Zaterdag zijn we na een lekker ontbijt naar Mount Taranaki gereden. In een volledig plat landschap rijst er opeens een berg omhoog, heel bizar. Jammer genoeg werkte het weer niet echt mee en konden we de top alleen maar tussen de wolken door zien. We zijn een stuk omhooggelopen naar de skipiste (je kunt er niet naartoe rijden en moet er dus wel wat voor overhebben als je daar een afdaling wilt maken!) en hebben daar even in een schuilhut gezeten en zijn daarna weer terug gelopen. Op de terugweg nog even een semi-skihut aangedaan en daar lekker thee met taart gegeten. 's Middags ben ik met papa en Kitty naar het strand (met zwart zand) geweest en hebben we in de Tasman zee gezwommen. Grappig hoor; zo sta je op een berg en 's middags lig je in de zee! 's Avonds hebben we geBBQed en zijn vooral Kitty en Maarten lekgeprikt door sandflies. De volgende dag wilden we nog even in de haven gaan kijken, maar dat stelde niks voor. In ieder geval qua jachthaven, we zagen wel een enorm containerschip (of blokkenboot zoals Jeroen het noemt). Toen zijn we nog naar een strand verderop gereden en daar kwamen we middenin een life-savers contest terecht. Oftewel allemaal kindjes in clubbadpakken die allerlei testjes moesten doen (de eerste bestond uit parade-lopen op duitse muziek, echt waar!!!). Papa, Kitty en Jeroen hebben samen zandkastelen gebouwd en toen Kit eenmaal een keer water in de gracht had gegooid was het hek van de dam en werd het emmertjes water halen geblazen! Tegen twaalf uur was de koek op; ik was hardstikke moe door chronisch slaaptekort en de kids waren ook afgebrand. Dus we zijn maar iets eerder richting huis gaan rijden dan het oorspronkelijke plan was. Papa en Kitty reden verder op route 45, de surfers highway.

MERRY CHRISTMAS!!!!

Zalig Kerstmis voor iedereen!!

Zo, voor ons zit de kerst er alweer op aangezien ze hier eigenlijk alleen maar 1e Kerstdag vieren. 2e Kerstdag is hier Boxing Day en dan gaat iedereen hier naar het strand of naar de superuitverkoop die hier dan is.
Zoals in NL iedereen op een witte Kerst hoopt, hoopt hier iedereen op een zonnige Kerst. Nou, dat was het dus niet! De dag begon veelbelovend maar het eindigde in regen, wind en wolken.

We zaten vanochtend al om kwart voor acht aan het kerstontbijt met zelfgebakken kerststol (en eigengemaakte spijs!) en croissantjes. Jeroen was helemaal onder de indruk van de (mini)kerstboom.........omdat er snoep inhing ipv kerstballen. "Mooie kerstboom, met snoepies in!!".
Na het ontbijt hebben we met wat mensen in NL geskyped en gebeld en de rest van de dag wat gerelaxed en met de kindjes gespeeld. 's Avonds kwamen Raelene, Cath en Cath's moeder bij ons eten. Wij hadden gedacht dat we lekker buiten in de zon op het deck konden BBQen, maar helaas pindakaas, dat ging dus niet door! Maarten heeft buiten onder de carport snel de vleesjes gebakken en daarna hebben we alles binnen opgegeten. Maar het was wel lekker en gezellig, dus dat is het voornaamste!

We wensen iedereen gezellige feestdagen en een super 2008!

Meer foto's en laatste nieuws

Eindelijk dan nog de laatste foto's met Lukas en Marieke gemaakt met de zelfontspanner.
Jasper heerlijk aan het slapen in z'n wipstoel op het schapenvachtje.
Jeroen op z'n nieuwe fiets, een echte Raleigh met duwstang! Hij kan wel bij de pedalen, maar is nog net te klein om ze rond te trappen (maar niet om te remmen :) ). Als we een rondje lopen zorgt hij zelf voor het sturen (moet hem er wel aan herinneren als we van het pad af dreigen te raken...want sturen en rondkijken gaat niet zo goed samen!) en hij weet de bel ook te vinden. Hij vindt het helemaal geweldig en wil ook z'n helm op als we op pad gaan (dat is hier verplicht). Sinterklaaspost met snoep en cadeautjes.

Zo, volgens mij ben ik nu wel helemaal bij. Oh ja, nog 1 nieuwtje: Jasper kan omrollen van z'n rug naar z'n buik. Dat deed hij gisteren voor het eerst terwijl we allebei aan het kijken waren, dus dat was een goede timing! Vanochtend heeft hij de truuk nog een aantal keren herhaald, dus dat zit er wel goed in; nu wachten totdat hij van buik weer naar z'n rug rolt.

Ok, nu ga ik echt stoppen en frites met echte hollandse kroketten eten van de winkel uit het dorp. Dat wordt dan de eerste keer in een jaar tijd, lekkerrrrrrr!

Groetjes, Esther

Meer Sinterklaasfoto's

Maarten's surprise, Jeroen met z'n Waffie (en een hond gepikt uit de winkel), de zwarte Pieten en de resten van het Sinterklaasfeest.

Sinterklaas

Hallo!

Inmiddels is Sint weer naar Spanje vertokken, maar hij heeft via een omweg NZ ook nog even aangedaan en hij kwam afgelopen woensdag in de kliniek op bezoek. Een hele groep medewerkers had zich verzameld in de Thames branch en zat in volle spanning te
wachten. Wij dus ook. Jeroen zat eerst heel relaxed in een stoeltje wat sap te drinken en zich te verwonderen over alle drukte en toen sprongen 2 Pieten naar binnen onder het uitslaken van wilde kreten en met vreemde bokkesprongen. Tsja, dat was toch wat veel van het goede voor Jeroen en die barstte dan ook in tranen uit. Hij vloog in m'n armen en wilde niet meer losgelaten worden. Zelfs Sinterklaas die hem vriendelijk toesprak maakte het alleen maar erger.... Dus ik ben maar met Jeroen vissen gaan kijken in de winkel terwijl Sint de eerste pakjes begon uit te delen. Na een half uur hebben we Jeroen weer naar binnen gelokt met wat snoepjes en met Waffie veilig in z'n armen zijn we langzaamaan richting Sinterklaas opgerukt totdat we zelfs zowat op de 1e rij zaten! Toen de kinderen aan de beurt waren kregen Jeroen & Jasper hun cadeautjes en kon Zwarte Piet Jeroen zelfs een handje met strooigoed geven zonder dat hij begon te huilen. Dat ging dus al wat beter gelukkig! Maarten kreeg een gedicht van een heel abstracte Rijmpiet (lees: we konden er geen touw aan vastknopen?!), maar een wel een surprise die voor wat hilariteit zorgde (zie foto) en uiteindelijk een schort bleek te zijn en ik kreeg een mooi gedicht en een grote plant. Dacht ik.... maar het was de surpise en er zaten nog echte kiwi-souvenir-cadeautjes in! Die vond ik pas toen we thuis waren, oeps! Maar iemand had die plant echt heel goed gemaakt en ik was er mooi ingetrapt! We vonden zelfs dat onze verzinsels ook wel geslaagd waren; Maarten was behoorlijk goed op dreef met dichten en heeft mij een handje geholpen. En de surprises waren simpel maar doeltreffend zullen we maar zeggen! Het was een echt Hollands avondje met pepernoten, taaitaai, bitterballen, kaas/worst/uitje/augurk hapjes en als klap op de vuurpijl een banketletter. Die was gemaakt door Joanna, een assistente bij Maarten op de praktijk met een NLse moeder. Hmmmmmm!
De Hulpsinten met hun kleine bruine Pietje hadden ook nog een pakje opgestuurde vanuit NL met lekker veel strooigoed en cadeautjes voor de jongens. DANKJEWEL SINTERLAAS !! Al met al hebben we dus een leuke Sinterklaas gehad, zelfs zover weg!

Afgelopen week ben ik met de kids bij het NZse consultatiebureau geweest voor wat weeg- en meetwerk. Jasper was 7.2 kg en 62 cm en Jeroen 14 kg en 90 cm. En ze zijn beide met vlaf en wimpel geslaagd voor wat ze allemaal moeten kunnen voor hun leeftijd. Jeroen scoorde vooral goed met z'n spreken (de mevrouw heeft NLse ouders, dus verstaat alles wat hij zegt)!

We missen Rocky natuurlijk nog steeds en het heeft wel wat tijd gekost om het een plekje te geven. Het kwam ook zo onverwacht. Jeroen vraagt nog wel om haar en dan zeggen we maar dat ze weg is. We zien haar nog steeds vanuit een ooghoek liggen of denken dat we horen mauwen, maar we hebben er nu wel vrede mee.
Momenteel hebben we een poes van de praktijk te logeren; ze is drachtig en moet ergens met de kerst jonkies krijgen en ik denk dat we dan wel een kitten willen houden. Maar ze moet zich eerst wel wat beter gaan gedragen, want ze terroriseert Floyd nu en dat willen we niet! Als ze dat blijft doen dan moet ze toch maar naar m'n baas om daar te gaan bevallen.

Morgen komen papa en Kitty aan in Auckland en zijn dan hier tot net voor de Kerst. De plannen zijn nog niet helemaal duidelijk. Ze hebben een campertje gehuurd en gaan wat rondtoeren, maar natuurlijk ook tijd met ons doorbrengen. Ik heb er zin in!

Tot de volgende keer,
groetjes Esther