Jacques en Kitty in NZ

Maandag de 10e landden papa en Kitty in Auckland en kwamen na het ophalen van hun sleepervan naar ons toe. Ik had er lang naar uitgekeken en het was nog even spannend of ze wel zouden komen omdat het niet zo goed ging met m'n oma. Maar aangezien ze stabiel was hadden ze toch besloten om te komen.
Ondanks dat ik papa en Kitty al meer dan een jaar niet meer gezien had, was het na een dikke knuffel alweer als vanouds. Jeroen vond opa en Kitty helemaal geweldig en liet meteen al z'n speelgoed zien. Uiteraard waren er ook cadeautjes meegenomen en zo werd Jeroen weer verwend met een nieuwe aanwinst voor z'n wagenpark. Nadat we bijgekletst hadden zijn we een rondje gaan lopen met Jeroen op z'n fiets en konden ze de Firth en de bushbush zien.
Dinsdag zijn we naar de Kaurangahake Valley geweest en hebben we daar rondgewandeld. Ik had nog de zaklamp mee willen nemen, maar die was ik uiteindelijk toch nog vergeten, dus we hebben door het pikkedonker door de tunnels gelopen. Jeroen zei de hele tijd: "Is spannend, een tunnel, is spannend!" Daarna zijn we gaan lunchen bij de Duitser. Er was een of andere zakenlunch,
maar wij hebben lekker buiten onder het afdak gezeten en zitten smullen van ons eten.
Daarna zijn we nog naar de square Kauri gereden en hebben nog even thee gedronken bij de watergardens.
De volgende dag vertokken ze om iets meer van het noordereiland te zien en we zouden ze vrijdagavond in New Plymouth weer ontmoeten. Aangezien we allebei vrijdag moesten werken werd het wel een latertje, maar we reden om een uur of tien toch de camping op en na even gekletst te hebben gingen we slapen.
Zaterdag zijn we na een lekker ontbijt naar Mount Taranaki gereden. In een volledig plat landschap rijst er opeens een berg omhoog, heel bizar. Jammer genoeg werkte het weer niet echt mee en konden we de top alleen maar tussen de wolken door zien. We zijn een stuk omhooggelopen naar de skipiste (je kunt er niet naartoe rijden en moet er dus wel wat voor overhebben als je daar een afdaling wilt maken!) en hebben daar even in een schuilhut gezeten en zijn daarna weer terug gelopen. Op de terugweg nog even een semi-skihut aangedaan en daar lekker thee met taart gegeten. 's Middags ben ik met papa en Kitty naar het strand (met zwart zand) geweest en hebben we in de Tasman zee gezwommen. Grappig hoor; zo sta je op een berg en 's middags lig je in de zee! 's Avonds hebben we geBBQed en zijn vooral Kitty en Maarten lekgeprikt door sandflies. De volgende dag wilden we nog even in de haven gaan kijken, maar dat stelde niks voor. In ieder geval qua jachthaven, we zagen wel een enorm containerschip (of blokkenboot zoals Jeroen het noemt). Toen zijn we nog naar een strand verderop gereden en daar kwamen we middenin een life-savers contest terecht. Oftewel allemaal kindjes in clubbadpakken die allerlei testjes moesten doen (de eerste bestond uit parade-lopen op duitse muziek, echt waar!!!). Papa, Kitty en Jeroen hebben samen zandkastelen gebouwd en toen Kit eenmaal een keer water in de gracht had gegooid was het hek van de dam en werd het emmertjes water halen geblazen! Tegen twaalf uur was de koek op; ik was hardstikke moe door chronisch slaaptekort en de kids waren ook afgebrand. Dus we zijn maar iets eerder richting huis gaan rijden dan het oorspronkelijke plan was. Papa en Kitty reden verder op route 45, de surfers highway.