Sinterklaas

Hallo!

Inmiddels is Sint weer naar Spanje vertokken, maar hij heeft via een omweg NZ ook nog even aangedaan en hij kwam afgelopen woensdag in de kliniek op bezoek. Een hele groep medewerkers had zich verzameld in de Thames branch en zat in volle spanning te
wachten. Wij dus ook. Jeroen zat eerst heel relaxed in een stoeltje wat sap te drinken en zich te verwonderen over alle drukte en toen sprongen 2 Pieten naar binnen onder het uitslaken van wilde kreten en met vreemde bokkesprongen. Tsja, dat was toch wat veel van het goede voor Jeroen en die barstte dan ook in tranen uit. Hij vloog in m'n armen en wilde niet meer losgelaten worden. Zelfs Sinterklaas die hem vriendelijk toesprak maakte het alleen maar erger.... Dus ik ben maar met Jeroen vissen gaan kijken in de winkel terwijl Sint de eerste pakjes begon uit te delen. Na een half uur hebben we Jeroen weer naar binnen gelokt met wat snoepjes en met Waffie veilig in z'n armen zijn we langzaamaan richting Sinterklaas opgerukt totdat we zelfs zowat op de 1e rij zaten! Toen de kinderen aan de beurt waren kregen Jeroen & Jasper hun cadeautjes en kon Zwarte Piet Jeroen zelfs een handje met strooigoed geven zonder dat hij begon te huilen. Dat ging dus al wat beter gelukkig! Maarten kreeg een gedicht van een heel abstracte Rijmpiet (lees: we konden er geen touw aan vastknopen?!), maar een wel een surprise die voor wat hilariteit zorgde (zie foto) en uiteindelijk een schort bleek te zijn en ik kreeg een mooi gedicht en een grote plant. Dacht ik.... maar het was de surpise en er zaten nog echte kiwi-souvenir-cadeautjes in! Die vond ik pas toen we thuis waren, oeps! Maar iemand had die plant echt heel goed gemaakt en ik was er mooi ingetrapt! We vonden zelfs dat onze verzinsels ook wel geslaagd waren; Maarten was behoorlijk goed op dreef met dichten en heeft mij een handje geholpen. En de surprises waren simpel maar doeltreffend zullen we maar zeggen! Het was een echt Hollands avondje met pepernoten, taaitaai, bitterballen, kaas/worst/uitje/augurk hapjes en als klap op de vuurpijl een banketletter. Die was gemaakt door Joanna, een assistente bij Maarten op de praktijk met een NLse moeder. Hmmmmmm!
De Hulpsinten met hun kleine bruine Pietje hadden ook nog een pakje opgestuurde vanuit NL met lekker veel strooigoed en cadeautjes voor de jongens. DANKJEWEL SINTERLAAS !! Al met al hebben we dus een leuke Sinterklaas gehad, zelfs zover weg!

Afgelopen week ben ik met de kids bij het NZse consultatiebureau geweest voor wat weeg- en meetwerk. Jasper was 7.2 kg en 62 cm en Jeroen 14 kg en 90 cm. En ze zijn beide met vlaf en wimpel geslaagd voor wat ze allemaal moeten kunnen voor hun leeftijd. Jeroen scoorde vooral goed met z'n spreken (de mevrouw heeft NLse ouders, dus verstaat alles wat hij zegt)!

We missen Rocky natuurlijk nog steeds en het heeft wel wat tijd gekost om het een plekje te geven. Het kwam ook zo onverwacht. Jeroen vraagt nog wel om haar en dan zeggen we maar dat ze weg is. We zien haar nog steeds vanuit een ooghoek liggen of denken dat we horen mauwen, maar we hebben er nu wel vrede mee.
Momenteel hebben we een poes van de praktijk te logeren; ze is drachtig en moet ergens met de kerst jonkies krijgen en ik denk dat we dan wel een kitten willen houden. Maar ze moet zich eerst wel wat beter gaan gedragen, want ze terroriseert Floyd nu en dat willen we niet! Als ze dat blijft doen dan moet ze toch maar naar m'n baas om daar te gaan bevallen.

Morgen komen papa en Kitty aan in Auckland en zijn dan hier tot net voor de Kerst. De plannen zijn nog niet helemaal duidelijk. Ze hebben een campertje gehuurd en gaan wat rondtoeren, maar natuurlijk ook tijd met ons doorbrengen. Ik heb er zin in!

Tot de volgende keer,
groetjes Esther