Thursday, October 30, 2008

Here we go, our first blog entry in english! Now people on both sides of the ocean can follow our adventures!

“Partir c'est mourir un peu”, “to say goodbye is to die a little”, a famous frenchman once said and that's defenitely how we've been feeling the last couple of days. It has been somewhat of an emotional rolercoaster saying our goodbyes to all our colleagues, the kids' teachers, clients and friends. Moving back to Holland to be closer to family and friends you realize that you are leaving a whole bunch of new friends behind.

The last couple fo weeks we have been incredibly bussy trying to get everything sorted and putting all of our stuff in boxes. The shipping company was being a pain in the bum and only after Marc form Alpha shipping got really mad at them (and earning our eternal gratitude in the process) did they agree to ship our container they way we wanted. Yesterday morning the container arrived and within 2.5 hours everything was loaded up and the container was on its way again! Jeroen was a little bit upset but the preparation of the previous weeks payd off and all in all it went pretty well!

Also MAF has been really silly, insisting that Floyd needed to be microchipped before he got his rabies shots. Ofcourse floyd was done the other way around and even though he had a valid blood titre from when we took him over MAF insisted we gave him another rabies shot and then wait another 21 days before we can ship him back to holland. Bummer. Fortunately Kerry has been very kind offering to take Floyd to the airport when he's ready to go (thanks a lot for that Kerry!!).

Finally we managed to sell Big Bertha to a guy in Christchurch so that means we can drive her down ourselves and that we did not have to go and rent a car.

And to top it all of I got a job at Dierenkliek de Langstraat in Waalwijk! That was a really nice surprise! I start the first of December and am really looking froward to it. It's a clinic that's ahead of its time in an area of Holland where we'd love to live!! Almost too good to be true!

And that leaves us here at Ohiwa beach, sun shining and finally able to start enjoying a well deserved holiday. For the first time we're taking both kids on vacation and the dynamics are a little bit different from the last road trip we had, where we just had Jeroen. The first leg of our trip was trying to strike a balance between where we wanted to go and what the kids could put up with. In the end we managed to drive about 225 km. We ended up at Ohiwa family park and it's great! Our little cabin is overlooking the dunes, with the ocean just a stones throw away. There's a little playground just outside where the kids are having a great time. There's a ginormous jumping pillow that both Jasper and Jeroen love and a nice deck where Esther and I can read a book, overlook the kids and take it easy! We intended to only stay one night but with the weather being so nice we decided to stay another day rather then spend a beautifull day inside the car.

We're now trying to decide where to go next. We want to go in the general direction of Gisborne and Napier, but there's options! we can go the direct route, or we can go through Urewera national park. The last one is longer, but also more pretty.

That's it for now. I'll go and get some pictures ready to put on the website as well.
















Hope you enjoyed them! Should anyone need to get a hold of us; we're trying to check our mail everytime we find a hotspot. you can also call us (if you are in NZ) on 021-1516455 or send a text if you're in Holland!

back to enjoying the nice weather!

Friday, October 17, 2008

Verjaardag, verhuizen en verder.....

Zo tijd om weer even bij te kletsen. Wij zijn hier nog altijd druk bezig met inpakken. Dit keer zijn we wat meer op tijd begonnen en dat is maar goed ook! Met 2 van die kleine bengels krijg je toch niet zoveel gedaan als je zou willen. Het begint er inmiddels al aardig op te lijken. Onze slaapkamer is gedemonteerd en omgetoverd tot dozenkamer. Esther en ik slapen nu op ons matras in de woonkamer. Zo kunnen de kamers van de jongens zo lang mogelijk "gewoon" blijven. Jasper zal dat een biet wezen, maar Jeroen is erg gevoelig voor veranderingen op het moment. Hij raakt al helemaal overstuur als we Dikke Bertha aan de straat zetten om te proberen haar te verkopen.

Floyd zijn reis is voor 3 weken uitgesteld..... Hij heeft een geldige rabies titer die zelfs voldoende zou moeten zijn om hem rechstreeks naar de UK in te voeren. Daar zijn alle partijen het over eens. Alleen heeft de MAF, de NZ voedsel en waren autoriteit, bedacht dat hij eerst gechipt zou moeten worden, en daarna pas gevaccineerd. Dat was Floyd niet, maar hij was wel gechipt voor de bloed titer bepaling. Het frustrerende is dat NZ die regel zelf heeft uitgevonden want in geen enkele EU regelgeving komt dat terug. Voor 130 dollar per uur wilden ze wel gaan bellen met NL om vrijstelling te krijgen, maar goed, dat gaat dan wsh langer duren dan vaccineren en 3 weken wachten. Dus hij is nu (volledig overbodig) ge hervaccineerd met Rabies en over 21 dagen mag hij op reis.

Ook de container wil niet echt vlotten. De rederij hier in NZ ligt ENORM dwars. Ze willen onze container alleen transporteren als alles volledig vanuit NZ geregeld wordt. Aangezien Marc van Alpha trading het voor ons regelt wilden ze het niet doen. Wij hebben allemaal het idee dat ze dwars liggen zodat ze zelf het geld op kunnen strijken en het is een hoop heen en weer gemail en behoorlijk frustrerend. Ik moet zeggen dat ik wel echt heel blij ben met Marc want hij heeft ze in niet mis te verstaane bewoordingen duidelijk gemaakt dat het nu afgelopen zijn met het gezeik. Die jongen gaat een hele mooie fles NZ wijn en een paar dikke smakkerds krijgen als het hele spul weer terug in NL is.

Uiteraard is Jeroen afgelopen week ook jarig geweest. Hij is 3 jaar geworden en dat was een hele mooie verjaardag. hij had het nu voor het eerst door en heeft er 2 weken van tevoren al naar uitgekeken. 's Morgens heeft hij kadotjes gehad en hebben we samen ontbeten. 's Middags mocht hij kaarsjes uitblazen en taart eten, en 's avonds mocht hij kiezen wat we gingen eten: FRIETJES!!! Al met al een hele geslaagde dag en mijnheer heeft er volop van genoten....

Ook met Jasper gaat het goed. Dat is een bodemloze put als het op eten aankomt en volgens ons groeit hij als kool. Hij rent inmiddels door het huis, klimt op alles wat hij maar te pakken kan krijgen en probeert ook al te springen. Als wij hem vragen iets te zeggen doet hij niets, maar hij doet ALLES wat Jeroen doet of zegt na. Mama zegt hij het meest, papa kent hij ook, ja kan hij ook zeggen en we horen hem nu ook esther zeggen. Vlotte babbel heeft hij dus.

Al met al gaat het hier dus goed. Erg drukke laatste weken dus we zijns traks wel toe aan vakantie. Heel veel zoenen voor iedereen en tot snel.

Uiteraard nog een stel foto's tot slot!